“De pilot zorgt ervoor dat we enerzijds meer de tijd nemen en anderzijds dat we sneller aan de slag kunnen.”
Boukje van der Kroon werkt bij SAVE Jeugdbescherming en komt in actie als er zorgen zijn over de veiligheid of ontwikkeling van een kind of jongere. Ze is deelneemster van, wat voluit heet, ‘Proeftuin Toekomstscenario kind- en gezinsbescherming Flevoland’. Dit project is bedacht door het Rijk als onderdeel van een landelijk programma, gericht op het verbeteren van de kind- en gezinsbescherming. Behalve Flevoland doen er nog tien andere regio’s mee. Binnen de regio Flevoland lopen er pilots in Dronten en Almere.
Verdragen en vertragen
Boukje werkt in Almere en dat geldt ook voor ervaringsdeskundige Quirina Kofman. De proeftuin is volgens hen een pilot die zinvol is en dat is onder meer te danken aan de strategie van “verdragen en vertragen”. Dat komt neer op tijd nemen voor reflectie en zo nu en dan vaststellen dat je het als professional even niet meer weet en dan bijvoorbeeld afstemt met een collega binnen het veiligheidsteam. Dat lijkt tijdrovend, maar zorgt in de praktijk juist voor sneller tot de kern en de oplossingen komen. “Het is sowieso al plezierig dat door de deelname van verschillende organisaties we sneller en beter zijn geïnformeerd en dat ouders niet tig keer hun verhaal hoeven te doen”, aldus Boukje.
Quirina stipt een ander voordeel van de pilot aan. “We kijken meer dan bij de traditionele hulpverlening naar het hele gezin.” Ze vertelt over een casus, waarbij hulp nodig leek vanwege een kind. Naar de overige leden van het gezin was onvoldoende gekeken. Omdat we bij de pilot naar het hele systeem rond een jeugdige kijken, hebben we ook daar kunnen helpen. We zien dat het steeds beter gaat met het kind. .”
Ruimte om door te gaan
Maar het was wel een tijdrovende aangelegenheid en ook dat sluit aan bij de werkwijze van de proeftuin. “Het voordeel is dat wij door naar het hele systeem van een jeugdige te kijken, ook praktische hulp kunnen bieden waar dat bijvoorbeeld nodig is. Er is hier ruimte om door te gaan”, aldus Boukje.
Wat niet betekent dat het allemaal geweldig gaat. Zo is er sprake van verloop. Dat is exemplarisch voor zowat alle werkgebieden en branches in Nederland, maar juist waar mensen direct en langdurig voor kwetsbare mensen werken is dat extra kwalijk. “Het is jammer dat ondanks de pilot er ook hier mensen afscheid nemen omdat ze gefrustreerd zijn. Omdat ze last hebben van hoe de keten van zorg en hulp is georganiseerd”, zegt Quirina
Vanuit haar rol weet ze hoe belangrijk persoonlijke ervaringen zijn om dit werk in de jeugdhulp te doen. “Van mij wordt dat verwacht, ik ben opgeleid om mijn ervaringen te gebruiken. Ik vind het jammer dat anderen dat minder doen. Want ook al is er geen sprake van een persoonlijk jeugdhulp-verleden, ik weet zeker dat iedereen persoonlijke ervaringen heeft waardoor voor dit werk is gekozen. Wat mij betreft moeten we het daar in de ‘proeftuin’ vaker over hebben.”
Daar denkt Boukje dan weer heel anders over. “Ik vind dat we in de jeugdhulp veel te veel praten. Ik heb echt geen zin om het over dit soort dingen te hebben. Quirina weet hoe ik erover denk, we werken veel en goed samen.” Quirina lacht en zegt dat ze die reactie wel had verwacht. “Ik denk dat iedereen zijn eigen bagage meeneemt en gebruikt in het werk en dat moet ook. Maar het steeds daarover reflecteren, daar heb ik dus wat minder mee heb.”
Dit is het laatste deel van een tweeluik over de Proeftuin Toekomstscenario kind- en gezinsbescherming Flevoland’. Eerder verscheen aan artikel over Proeftuin Dronten.